Werelderfgoed NL
De Werelderfgoedlijst wordt opgesteld door een comité van Unesco, de organisatie van de VN voor onderwijs, wetenschap en cultuur. Op deze lijst staan in 2010 zoʹn 890 unieke monumenten en natuurgebieden wereldwijd, deze uitzonderlijke plekken moeten bewaard blijven voor de toekomst.
In Nederland zijn 8 locaties (en 1 op de Nederlandse Antillen) aangewezen in dit register:
- Schokland
- Kinderdijk
- Woudagemaal
- De Beemster
- Rietveld Schröderhuis
- Waddenzee
- Stelling van Amsterdam
- Amsterdamse grachtengordel
- Willemstad(Nederlandse Antillen)
Voor Nederland wordt gekeken naar 3 thema’s om te bepalen of een locatie of object in aanmerking komt om op de Werelderfgoedlijst geplaatst te worden.
Nederland als:
- Waterland
- Republiek der Zeven Verenigde Provinciën uit de 17de eeuw
- Architectuur uit het begin van de 20ste eeuw, het Nederlandse aandeel in de internationale ontplooiing van het Nieuwe Bouwen
De Amsterdamse grachtengordel
De Amsterdamse grachtengordel is de jongste Nederlandse locatie op de Werelderfgoedlijst. Nadat hij in 2008 was genomineerd, werd hij in Aug. 2010 aan de lijst toegevoegd. Maar al in de negentiger jaren werden voorbereidingen hiervoor getroffen, door de binnenstad van Amsterdam als beschermd stadsgezicht aan te wijzen (1999). De grachtengordel past in het thema Nederland waterland en ook 17de eeuw is terug te vinden in de architectuur.
De Gouden Eeuw, waarin het economisch erg goed ging is duidelijk terug te vinden in dit gebied, er staan prachtige karakteristieke gebouwen. Nederland had een bloeiende handel wereldwijd, daarom werden er vanaf de Amstel en het IJ, nieuwe grachten gegraven, waaraan nieuwe pakhuizen werden gebouwd. Aan deze grachtengordel kwamen ook de huizen van de rijke kooplieden, ze werden versierd met de prachtigste ornamenten.
Zo ontstond een uniek gebied, door de status als Werelderfgoed zal dat beter bewaard blijven.
Stelling van Amsterdam
De Stelling van Amsterdam staat al sinds 1996 op de lijst, deze vroegere defensielijn heeft een lengte van 135 km, in een ruime cirkel op ± 15 tot 20 km rond Amsterdam. Deze verdedigingswerken werden gebouwd tussen 1880 en 1914 en bestaat uit een netwerk van 45 forten, loodsen, magazijnen, dijken, kanalen en sluizen. Het was een voor die tijd ingenieus waterbouwkundig systeem, waarmee het land buiten de ring onderwater kon worden gezet, zodanig dat het water te diep was voor man en paard en niet diep genoeg voor de boten. Omdat er vroeger rond een fort niet mocht worden gebouwd, is er veel natuurlijk groen in deze omgeving, rond 1963 werd dit verbod opgeheven. Maar nog steeds is dit een natuurlijke, rustige ring rond Amsterdam. De stelling is daarom ook een van de 20 Nationaal Landschappen.