Mereltjes laatste wens? Ik zou zo graag....

Wanneer ik zou weten, dat mijn einde nadert, zou ik mijn tijd nog weloverwogen willen gebruiken. Ik wil mijn laatste dagen door brengen met mijn gezin, familie en vrienden, zodat we bewust het afscheid kunnen nemen. Samen er naar toe leven, zodat ik in vrede kan gaan.

ondegaande zon

Mereltjes laatste wens

Dit artikel schreef ik naar aanleiding van de volgende schrijfopdracht: Wat zou je doen als jij te horen kreeg dat je nog maar een paar maanden te leven hebt? Omschrijf jouw wens, jouw gedachte hierover, wat wil je nog gaan doen, hoe zou jij jouw laatste dagen door willen brengen.. zou je zelf jouw begrafenis regelen..
Tal van mogelijkheden om jouw laatste dagen/maanden in te vullen, ik ben benieuwd wat jullie zouden doen als jij te horen kreeg dat je niet lang meer te leven hebt.
Misschien een moeilijke opdracht voor sommigen, maar toch wel iets om eens bij stil te gaan staan!

 

Wat zou ik graag nog een keer de zacht zilte geur van de zee opsnuiven, heerlijk met mijn blote voeten door het warme zand. Genieten van het spel van de golven, zoeken naar de leukste schelpen en wandelen in het duin.

Wat zou ik graag nog een keer op een mooie stille zomeravond luisteren naar de instrumentale versie van il silenzio, de mooie klanken van de trompetsolo kunnen me tot tranen roeren. Ik heb er dierbare herinneringen aan uit mijn kindertijd, waar op onze vaste  vakantieplaats, dit iedere avond om half 10 werd gespeeld, als teken dat de avondstilte begon.

Wat zou ik graag nog een keer de Afrikaanse zon op mijn huid voelen branden, de onmiskenbare geuren van de bush opsnuiven en de prachtige natuur van dat mooie land in me op nemen.

Wat zou ik graag nog een keer op een mooie lenteochtend, de zon voelen stralen op mijn huid en de vogels horen zingen.

Wat zou ik graag nog een keer dat euforische gevoel beleven van de vrijheid in het luchtruim, zo prachtig wijds boven de wolken, die als zachte kussens, als vangnetjes daar beneden drijven. Kijken naar de landen, bergen, bossen, woestijnen en zeeën, zo nietig klein.

zonnestralen in het bos

Wat zou ik graag nog een keer genieten van de kleine dingen, zoals een vlinder die neerstrijkt op de bloem net voor me, de geur ruiken van pas gemaaid gras of luisteren naar de lach van een kind.

Wat zou ik graag nog een keer wegdromen, mezelf verliezen in een prachtig boek. Me mee laten slepen in het leven van de hoofdpersoon, ermee lachen , huilen of bibberen van angst.

Wat zou ik graag nog een keer op een herfstdag wandelen in het bos, waar de gekleurde bladeren ritselen onder mijn voeten, waar de geur van paddenstoelen mijn neus binnendringt, waar de konijntjes snel een veilig plekje onder de struiken zoeken en de vogels zich laten horen.

Wat zou ik graag nog een keer al was het maar heel even, mijn vaders hand vast houden, met hem praten, gewoon even bij hem zijn .

Maar mijn laatste wens?

Ik wil niet huilen maar lachen, niet treuren om wat komen gaat, maar herinneringen maken, waar mijn dierbaren mee verder kunnen.

 

Ik wil ieder die me lief is nog een keer in de ogen kunnen kijken en zeggen hoeveel ze voor me betekent hebben. Openstaande vragen beantwoorden en ruzietjes oplossen en afsluiten, zodat er vrede zal zijn.

samen zijn beertjes

Ik wil thuis zijn en nog wat tijd hebben met mijn man, zoons en hun partner(s) en mijn kleinkinderen, handen vast houden, samen vrede vinden in wat komen gaat.

 

Ik wil waardig kunnen sterven, geen reanimatie of levensverlengende ingrepen, wanneer dat betekent dat ik als een hulpbehoevend kasplantje mijn dagen moet slijten, mijn omgeving de loodzware last dragend.

Mijn afscheid

Al verschillende keren heb ik afscheid moeten nemen, van mensen die me lief waren, waardoor we over dit onderwerp ook al vaker gesproken hebben. Mijn naasten weten wat ik wil, waar ik waarde aan hecht en wat ik zeker niet zou willen.

maan afscheid

Mijn laatste uren zou ik graag de mensen die het dichtstbij me staan in mijn buurt hebben. Nog even dichtbij elkaar, een laatste gesprek, herinneringen ophalen en samen zijn in een lach en een traan.

Mijn afscheid hoeft niet groots te zijn, bescheiden en klein, in besloten kring. Mijn gezin, wat familie en goede vrienden. Wat vrienden van mijn kinderen, die ik de loop der jaren heb leren kennen, wil ik er graag bij om hen te steunen.

Wie nog graag iets wil zeggen moet in de gelegenheid zijn, maar het mag niet als een verplichting of een opdracht voelen, de on-gesproken woorden zullen toch wel voelbaar zijn. Laat er maar wat mooie muziek zijn.

Ik wil graag gecremeerd en later  uitgestrooid worden ergens op een mooie plek.
Tijdens de dienst wil ik graag dat de prachtige klanken van il silenzio aan iedereen tijd geven om te over denken, me te laten gaan en troost bieden. Het is goed zo.

trompet

Luister hier naar:  il silenzio 


Afbeeldingen zijn rechtenvrij via pixabay en uit eigen portfolio MereltjeFotografie  

#laatstewens #afscheid #afscheidnemen

(Dit blog plaatste ik eerder tijdelijk  op Tallsay met behoud van auteursrecht feb  2017.)